Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu i NanoVelos S.A. stworzą konsorcjum i podejmą współpracę naukową, zmierzającą do wspólnej realizacji projektu polegającego na opracowaniu nano-nośnika kwasu nukleinowego RNA (mRNA, siRNA) oraz terapii opartych o takie rozwiązanie technologiczne.

Pod koniec września strony zawarły list intencyjny, który podpisany został z ramienia UAM przez prorektora prof. dr. hab. Przemysława Wojtaszka oraz – ze strony NanoVelos – przez prof. Tomasza Ciacha.

NanoVelos posiada wiedzę, doświadczenie oraz infrastrukturę niezbędną do opracowywania nano-nośników do aktywnych substancji farmaceutycznych, białek i kwasów nukleinowych, a Instytut Biologii Molekularnej i Biotechnologii UAM, poza wiedzą i doświadczeniem wnosi do współpracy infrastrukturę do prowadzenia badań komórkowych z zastosowaniem RNA.

Terapie genowe są nową i obiecującą metodą leczenia chorób, szczególnie chorób o podłożu genetycznym, ponadto mRNA zamknięte w odpowiednim nośniku może być stosowane jako nośnik informacji o budowie antygenu, do wykorzystania w opracowywaniu szczepionek. Samodzielnie RNA nie jest w stanie przedostać się do wnętrza komórek, gdzie może działać, czyli zostać zamienione w białko lub zablokować ekspresję. Potrzebny jest do niego specjalny nośnik, który jednocześnie będzie chronił delikatną cząsteczkę RNA oraz przetransportuje ją do wnętrza komórki – mówi prof. Tomasz Ciach.

Globalny rynek terapii genowych rośnie o prawie dziesięć procent rocznie i w roku 2025 ma osiągnąć przeszło 2.5 miliarda USD.

Celem NanoVelos jest komercjalizacja projektów medycznych opartych na wykorzystaniu nanotechnologii w innowacyjnych terapiach, koordynacja procedury dopuszczenia, w tym prowadzenie badań przedklinicznych oraz klinicznych – mówi dr Adam Kiciak reprezentujący NanoVelos, spółkę należącą do Nano Group S.A.

Polska spółka NanoVelos S.A. prowadzi też prace nad terapią PolEpi. Autorski system celowania leków onkologicznych opiera się na opracowaniu platformy wydajnego dostarczania leków bezpośrednio do komórek rakowych, umożliwiającej nawet trzykrotny wzrost ilości dostarczanego tam leku, co umożliwia ograniczenie działań niepożądanych chemioterapii i zwiększenie skuteczności leczenia.